بیمه درمانی در آمریکا و تشخیص راه از چاه بین گزینه های مختلفش شاید پیچیده ترین کار برای تازه واردین باشه. تا وقتی گذرتون به مطب دکتر و بیمارستان نیفتاده، ممکنه فکر کنید که بیمه لازم نیست! هر موقع مریض شدم فکرش رو میکنم! اما هزینه های درمانی توی آمریکا میتونه بسیار بالا باشه. بسته به خدماتی که نیاز داشته باشین و مرکزی که خدمات رو ارائه میکنه، ممکنه صورت حسابهای چندین هزار دلاری دریافت کنید در حالی که اصلاً انتظارش رو نداشتین. طبق آمار، هزینه های درمانی رتبه اول از دلایل ورشکستگی خانواده ها در آمریکا رو به خودش اختصاص میده. به زبون ساده یعنی، هزینه های درمان با چشم به هم زدنی چنان بالا میره که خانواده ها پس انداز و خونه و همه چیزشون رو از دست میدن. توی این مقاله سعی میکنیم اطلاعات اولیه در مورد بیمه سلامت در آمریکا رو به اشتراک بذاریم.
بیمه درمانی چیست؟
بیمه درمانی یا بیمه سلامت، قراردادی است که بین شما و یک شرکت ارائه کننده خدمات بیمه. شرکت ارائه دهنده خدمات بیمه قسمتی یا تمام هزینه های پزشکی شما را در ازای پرداخت ماهانه حق بیمه از طرف شما پوشش می دهد. هزینه ماهانه بیمه ای که پرداخت می کنید حق بیمه – premium – نامیده می شود .
بیمه های درمانی معمولاً برای خدمات زیر را شامل میشوند:
- معاینات پزشکی
- آزمایشگاه، تصویربرداری پزشکی و واکسیناسیون
- خدمات بهداشت روان
- مراقبت های فوری و خدمات اورژانسی
- داروهای تجویزی
شرکت های بیمه طرح های متعددی با هزینه های ماهانه مختلف ارائه می دهند. هر طرح دارای پوشش و شرایط خاصی برای حق بیمه ماهانه تعیین شده است. برخی از ارائه دهندگان بیمه درمانی، هزینه چشم پزشکی و دندان پزشکی را هم پرداخت می کنند.
اغلب طرحهای بیمه تمام هزینه های پزشکی را پرداخت نمی کنند. ممکن است زمانی که از خدمات پزشکی استفاده میکنید مجبور به پرداخت فرانشیز co-payments باشید. فرانشیز co-payments مبلغی است که باید علاوه بر پرداخت هزینه بیمه ماهانه، هنگام دریافت خدمات پزشکی خود بپردازید.
همچنین برخی از طرح های بیمه شامل پیش هزینه – deductible – از طرف بیمه شونده هستند. به زبان ساده یعنی بیمه شونده میبایست تا سقف مشخصی تمام هزینه های پزشکی خود را پرداخت کند و بعد از آن بیمه شروع به پرداخت خواهد کرد.
چگونه بیمه درمانی بگیرم؟
در ایالات متحده می توانید بیمه درمانی را از طریق موارد زیر دریافت کنید:
- برنامه های بیمه دولتی – public health –
- بیمه از طریق شغل شما، با کمک کارفرمایتان
- بیمه درمانی خصوصی که خودتان می خرید
برنامه های بیمه سلامت دولتی
برنامه های بیمه درمانی دولتی به افرادی که توانایی پرداخت بیمه درمانی خصوصی را ندارند یا شرایط خاصی را دارند طراحی شده است. این بیمه ها توسط دولت فدرال یا ایالتی ارائه می شود.
Medicaid: یک برنامه بهداشت عمومی است که توسط ایالت شما ارائه می شود. Medicaid به افراد مسن و معلول، کودکان، زنان باردار و خانواده های کم درآمد خدمات بیمه سلامت ارائه می کند.
CHIP: برنامه بیمه سلامت کودکان -CHIP- پوشش درمانی رایگان یا کم هزینه را برای کودکان فراهم می کند. این برنامه برای خانواده هایی است که میزان درآمد سالیانه آنها بالاتر از حداقل تعیین شده برای واجد شرایط بودن برای Medicaid است. در برخی از ایالت ها، CHIP زنان باردار را هم پوشش می دهد.
Medicaid و CHIP برای مهاجران: مهاجران قانونی، معمولاً در صورتی که قوانین مربوط به میزان درآمد و شرایط اقامتی در ایالت خود را رعایت کنند، واجد شرایط Medicaid و CHIP هستند.
مهاجران قانونی شامل موارد زیر میشوند:
- دارندگان گرین کارت (مقام دائم قانونی)
- پناهندگان (Refugees and asylees)
- مهاجران از کوبا/هائیتی
- مهاجران مشروط بشردوستانه (Humanitarian parolees)
- مهاجران با شرایط اضطراری مثل قربانیان خشونت خانگی یا کسانی که در معرض قاچاق انسان بوده اند
بسیاری از مهاجران واجد شرایط، از جمله دارندگان گرین کارت، باید ٥ سال پس از دریافت وضعیت مهاجرت خودشون صبر کنند تا بتوانند برای Medicaid درخواست بدهند. البته پناهندگان و پناهجویان مجبور نیستند ٥ سال منتظر بمانند. در این ٢١ ایالت ، کودکان و زنان باردار برای دریافت پوشش CHIP نیازی به ٥ سال صبر ندارند.
مهاجرانی که به طور غیر قانونی در ایالات متحده حضور دارند یا فاقد مدارک هستند، معمولاً واجد شرایط Medicaid یا CHIP نیستند. برخی از ایالت ها به افراد که از نظر درآمدی، شرایط لازم را داشته باشند (یعنی جزو کم درآمدین باشند)، اجازه می دهند بدون توجه به وضعیت مهاجرت خود برای Medicaid و CHIP درخواست دهند. این ایالتها شامل کالیفرنیا، ایلینوی، ماساچوست، نیویورک، اورگان و واشنگتن هستند.
Medicaid اضطراری: Medicaid اضطراری برای مهاجرانی در دسترس است که “مهاجر واجد شرایط” نیستند، اما از نظر قوانین درآمد و اقامت ایالتی شامل حداقل های لازم هستند. همچنین مهاجران بدون مدرک می توانند Medicaid اضطراری دریافت کنند. Medicaid اضطراری هزینه خدمات اورژانسی از جمله بستری شدن در بیمارستان را پرداخت می کند.
آیا استفاده از این خدمات Public Charge در نظر گرفته میشود؟
Medicaid و CHIP جزو موارد Public Charge در نظر گرفته نمی شوند مگر اینکه برای مراقبت طولانی مدت در یک مرکز پزشکی، مانند خانه های سالمندان استفاده شود.
Medicare: یک برنامه بهداشت عمومی فدرال است که پوشش بیمه را عمدتاً برای افراد ٦٥ ساله یا بالاتر ارائه می دهد. Medicare همچنین برای افراد جوان دارای معلولیت و افراد مبتلا به بیماری کلیوی پیشرفته یا بیماری (ALS) در دسترس است. دارندگان پاسپورت ایالات متحده و دارندگان گرین کارت در صورت داشتن شرایط واجد شرایط می توانند برای مدیکر درخواست دهند.
انواع مختلفی از Medicare وجود دارد، از جمله:
- Part A: بیمه بیمارستانی
- Part B: بیمه پزشکی
- Part D: داروهای تجویزی
حق بیمه Part A برای افرادی که حداقل ١٠ سال مالیات مدیکر را پرداخت کرده اند رایگان است. هزینه کل مدیکر بسته به درآمد شما متفاوت خواهد بود.
WIC: به کودکان زیر پنج سال، زنان باردار و مادران شیرده از خانواده های کم درآمد کمک می کند. WIC بر تغذیه، تامین غذا، و بهبود دسترسی به مراقبت های بهداشتی و خدمات رفاه اجتماعی تمرکز دارد. این یک برنامه مراقبت های بهداشتی است که توسط ایالت محل زندگی شما ارائه می شود. زنان و کودکان با هر وضعیت مهاجرتی، از جمله مهاجران غیرقانونی، می توانند برای WIC درخواست دهند.
بیمه سلامت خصوصی
اکثر آمریکایی ها دارای پوشش بیمه درمانی خصوصی هستند. بیش از نیمی از افرادی که در ایالات متحده زندگی می کنند از طریق شغل خود بیمه درمانی خصوصی دارند. افرادی که بیمه مبتنی بر اشتغال ندارند می توانند بیمه درمانی را مستقیماً از یک ارائه دهنده بیمه خریداری کنند.
بیمه درمانی محل کار: مشاغلی که بیمه درمانی ارائه می دهند بخش بزرگی از هزینه های بیمه درمانی را پرداخت می کنند و کارمند بخشی از هزینه های بیمه درمانی را پرداخت می کند. کارمندان همچنین می توانند همسر و فرزندان خود را با پرداخت هزینه اضافی زیر چتر بیمه درمانی خود بگنجانند.
حتی زمانی که شغل خود را ترک می کنید، می توانید پوشش بیمه درمانی خود را از طریق یک طرح دولتی به نام COBRA ادامه دهید. COBRA برای شرکتهایی با ٢٠ کارمند یا بیشتر در دسترس است و فقط برای مدت کوتاهی بعد از اتمام همکاری ادامه پیدا میکند. توجه داشته باشید که برای استفاده از این خدمات ممکن است مجبور شوید کل حق بیمه ماهایانه را خودتان در این زمان بپردازید.
بازار بیمه درمانی (ACA):
بازار بیمه سلامت یک برنامه دولتی است که به شما امکان خرید بیمه درمانی از شرکتهای خصوصی را می دهد. این بازار توسط قانون Affordable Care Act (که همچنین به عنوان Obamacare شناخته می شود) ایجاد شد که اکثر شهروندان و ساکنان قانونی ایالات متحده را ملزم به داشتن بیمه درمانی می کرد. این برنامه بر اساس میزان درآمد سالیانه شما، میزان پرداختی شما برای بیمه درمانی را مشخص میکند. می توانید خدمات دهندگان این بیمه ها را بصورت آنلاین یا حضوری پیدا کنید.
شهروندان ایالات متحده و مهاجران قانونی می توانند از بازار ACA استفاده کنند. مهاجران بدون مدرک واجد شرایط بیمه درمانی از طریق ACA نیستند. سایر مهاجران با دارا بودن شرایط خاص مثل متقاضیان پناهندگی، قربانیان قاچاق و … میتوانند از ACA استفاده کنند.
شرکتهای خصوصی ارائه دهنده بیمه درمانی: همچنین می توانید بیمه درمانی را مستقیماً از شرکت های بیمه درمانی در ایالت خود خریداری کنید که معمولاً قیمت بالاتری از سایر گزینه ها خواهد داشت. شما حق خرید بیمه درمانی را بدون توجه به وضعیت مهاجرت خود دارید.
طرح های بیمه درمانی دانشجویی: دانشجویان می توانند از طریق کالج های خود بیمه درمانی را خریداری کنند. برای درخواست بیمه درمانی از طریق دانشگاه یا کالج، ممکن است مجبور باشید در تعداد معینی واحد ثبت نام کنید. برای اطلاع از گزینه های شما با مرکز بهداشتی دانشگاه خود تماس بگیرید.
اگر مدتی بدون بیمه درمانی موندیم چی؟
ممکنه به هر دلیلی مدتی بدون بیمه درمانی باشید. اگر در این مدت نیاز به خدمات پزشکی پیدا کردید، مراکز درمانی و کلینیک هایی وجود دارند که خدمات پزشکی رایگان یا کم هزینه ارائه می دهند. اطلاعات سایت و سایت میتونه بهتون کمک کنه که نزدیکترین مرکز رو به محل زندگیتون پیدا کنید. اما خدمات این مراکز به کارهای پزشکی ساده محدود میشه و زمان انتظار برای دریافت خدمات نسبتاً طولانیه.
توجه: ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی موظف نیستند وضعیت مهاجرت شما را از شما بپرسند و همچنین ملزم به گزارش آن نیستند. همچنین به دلیل وضعیت مهاجرتی شما نمیتوانند از اراءه خدمات پزشکی به شما خودداری کنند.
حرف آخر در مورد بیمه درمانی در آمریکا
داشتن بیمه درمانی جزو ملزومات زندگی در ینگه دنیاست. بعضی وقتها ممکنه از دوست و آشنا بشنوید که فلانی بدون بیمه درمانی رفته بهترین بیمارستان شهر و بچه اش رو به دنیا آورده، بعدشم بیمارستان هرچی صورتحساب براش فرستاده گفته ندارم و نمیتونم هزینه بدم. آخرش هم صورتحساب چند هزار دلاری رو با چند صد دلار جمع و جور کرده و کلی هم برد کرده! درسته که بیمارستان به فلانی خدمات رو بدون بیمه داده و بعد صورتحساب فرستاده. اما اگر همون فلانی خونه داشت یا حساب پس انداز و چند هزار دلار سهام تو حساب داشت، بیمارستان تا پولش رو ازش نمیگرفت ول کن نبود. پس اگر تصمیم گرفتید که از روش کلک زدن فلانی استفاده کنید در نظر داشته باشید که شرایط هر کسی متفاوته و ممکنه نتیجه دلخواه شما بدست نیاد. امیدواریم با ارائه این راهنما برای بیمه درمانی در ایالات متحده آمریکا، گره کوچیکی از کلاف سردرگم مهاجرت برای مسافرای تازه وارد باز کرده باشیم تا تصمیمات بهتری در مورد بیمه سلامتی خودتان بگیرید. راهنمایی کلی برای فعالیتهای لازم بعد از رسیدن به آمریکا رو هم نگاه کنید شاید بدردتون خورد.